کارول دوئک را می‌توان از جمله محققان و متفکران حوزه‌ی روانشناسی مثبت گرا دانست؛ کسانی که روانشناسی را نه صرفاً برای یافتن و درمان بیماران روانی، بلکه برای بهبود زندگی انسان‌های عادی نیز می‌خواهند و به‌کار می‌گیرند.
خود او زمینه کاری‌اش را مرز میان روانشناسی رشد، روانشناسی اجتماعی و شخصیت شناسی تعریف می‌کند.
کارول دوئک دکترای خود را از دانشگاه ییل اخذ کرده و هم‌اکنون استاد دانشگاه استنفورد است و حدود سه دهه از عمر خود را برای جستجوی پاسخِ سوال‌هایی مانند پرسش‌های زیر صرف کرده است:
باورهایی که انسان‌ها نسبت به خودشان دارند، چگونه شکل می‌گیرد؟
آیا موفقیت و شکست برای همه‌ی ما یک معنا دارد؟
باورهای ما در زمینه شکست و موفقیت، چه تأثیری بر رفتارهایمان دارد؟
انسان‌ها، هوش و تیزهوشی و هوشمندی را چگونه می‌فهمند و درک می‌کنند؟
تفاوت‌های مدل ذهنی ما انسان‌ها، در زمینه موفقیت و شکست و کوشش و انگیزه در چیست؟
