دانلود کتاب صوتی قصه‌های مجید ۲

درباره کتاب قصه‌های مجید ۲

ما بچه‌­های دهه­ پنجاه و شصت، با وجود همه­ سختی­‌هایی که به چشم دیده‌­ایم و چشیده‌­ایم، اما همچنان یکی از خوش‌اقبال­ترین نسل­‌های تاریخ این سرزمینیم.

چرا؟ به هزار و یک دلیل.

یک دلیلش این است که ما در دوره‌­ای زندگی کردیم که زیر آسمان آبی یا دودی­‌اش، «هوشنگ مرادی کرمانی» هم نفس کشیده و هم­نفس ما بوده است. زیر همین آسمان و توی همین عصر، او دستش را به قلم برده و برای ما و قبلی­‌ها و بعدی­‌های ما نوشته است.

ما با «قصه‌­های مجید» قد کشیدیم. بزرگ شدیم و زندگی کردیم. با مجیدی که شاید چندین سال قبل از به دنیا آمدن ما در روزهای زمستانی زاده شد و در تعطیلات عید ایرانیان، کوچک و بزرگ، صدایش را شنیدند.

فرقی نمی­‌کند که آن چند جلد کتاب رنگی را با لهجه­ «کرمانی» خوانده‌­ایم یا از زاویه دوربین پوراحمد، «اصفهانی» شده باشد. به نظر من و ما قصه‌­های مجید، قصه­ همه‌­ فرزندان این سرزمین است. مجید زاده­ ذهن و زندگی مرادی کرمانی، بچه‌­ای «ایرانی» است. نوجوانی که با وجود همه­ سختی­‌ها و کم‌وکاستی­‌ها هم­چنان سعی می­‌کند آدم مهمی باشد و بزرگ­تر از سنش به نظر برسد. نوجوانی که مثل خیلی از ماها، با یکی دو نسل پیش از خودش، تفاوت نگاه دارد و تلاش می‌­کند به زعم خود آنها را همراه خود کند. مجید از آن دست داستان­‌هایی است که هیچ‌وقت کهنه نمی­‌شود. نه برای ما دهه­ پنجاه و شصتی­‌ها، که برای بچه­‌های هر دهه‌ای از ایران، خواندنی و شنیدنی است.

ما با قصه­‌های مجید بزرگ شده­‌ایم، اما او همچنان همان نوجوان باطراوت باقی مانده است و می­‌ماند.

حالا در آستانه‌ ۵۰ سالگی تولد مجید، قصه‌هایش را با صدای گرم و شیرین مهدی پاکدل می‌­شنویم که مهدی خود خاطره‌­ای از آن دارد:

«از بچه­‌هایی بودم در اصفهان که دلم می­‌خواست مجیدِ این قصه­‌ها باشم. سنم کم بود و لاغر و کوچولو بودم. کارگردان نپذیرفت. حسرتِ «مجید»شدن در دلم ماند. دنیا چرخید و چرخید و امروز من با همان حس نوجوانی قصه­‌ها را می­‌خوانم. دنیا را می‌­بینی!»

قصه­‌های همیشه نو؛ از نگاه مهدی پاکدل

قصه‌­های مجید برای نسل من، فقط قصه نیست؛ بلکه خود زندگی‌­ست. گاهی خیال می­‌کنم قصه‌­های مجید، قصه­ کودکی خودِ من است. آنقدر این داستان‌­ها ملموس و باورپذیرند که گویی مجید رفاقت می‌کند و برای نجات ما از تنبیه بزرگترها، همه این شیطنت‌­ها را با نام خودش گردن می­‌گیرد. عجب پسر بامعرفت و بامرامی­ است این مجید.

استاد مرادی کرمانی عزیز خدا حفظ­تان کند که با خلق قصه­‌های مجید به ما یاد دادید که کودکی هست، خنده هست، سادگی هست، زندگی هست و مهم­تر از همه عشق هست.

ممنون که اجازه دادید با مجید آشنا شویم تا خودمان را بیشتر بشناسیم.

سرتان سلامت استاد

از نگاه مهدی زارع

همای سعادت بار دیگر بر شانه‌ام نشست تا اکنون چنین برخود ببالم که  قصه‌های فخرانگیز استاد فرزانه، هوشنگ مرادی کرمانی را آهنگسازی نمایم. این رویایی بود که شاید در کودکی و نوجوانی‌ام بدان دل‌خوش و مست‌ذهن بودم و البته که لحظه‌لحظه‌ی خلق ملودی برایم خاطرات آن روزگاران خوش را تداعی می‌کرد. با اقتدا بر پیکره‌ی لحن خودمانی و صمیمی داستان، من هم عزم جزم کردم که موسیقی نیز همان‌قدر خودمانی و صمیمی باشد. سعی کردم ملودی‌ها و تنظیمات، رنگ و بوی قدیم را داشته باشد، که در یک هم‌سویی و مسالمت در کنار داستان شنیده شود. ترکیب ارکستر سازهای زهی (ویولن) با درآمیختن سازهای ایرانی، در آواز اصفهان، فضای مهرانگیزِ خاصی ایجاد کرده است.

مدیون و مرهون راهنمایی‌های دلسوزانه و هوشمندانه‌ استاد «هوشنگ مرادی کرمانی» هستم که چون بارانی دلپذیر بر سر و جانم فرو می‌باریدند. امید که مقبول افتد و در نظر آید.

قصه‌های مجید ۱

قصه‌های مجید ۳